Fotografia dla wszystkich
Fotografia to wspaniałe hobby :) Dzień bez fotografowania jest dniem straconym :)
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Profil
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
Forum Fotografia dla wszystkich Strona Główna
->
Foto-wiersze
Napisz odpowiedź
Użytkownik
Temat
Treść wiadomości
Emotikony
Więcej Ikon
Kolor:
Domyślny
Ciemnoczerwony
Czerwony
Pomarańćzowy
Brązowy
Żółty
Zielony
Oliwkowy
Błękitny
Niebieski
Ciemnoniebieski
Purpurowy
Fioletowy
Biały
Czarny
Rozmiar:
Minimalny
Mały
Normalny
Duży
Ogromny
Zamknij Tagi
Opcje
HTML:
NIE
BBCode
:
TAK
Uśmieszki:
TAK
Wyłącz BBCode w tym poście
Wyłącz Uśmieszki w tym poście
Kod potwierdzający: *
Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Skocz do:
Wybierz forum
FORUM
----------------
Makro, przyroda, krajobraz
Wasze osiągnięcia
Co, gdzie, kiedy...
Aparaty fotograficzne
Akcesoria fotograficzne
Coś o mnie...
Zdjęcia z najodleglejszych zakątków świata
Ludzie, ludzie i jeszcze raz ludzie
Uwaga, uwaga...
Sprzedam, kupię, zamienię...
Konkursy
Księga życzeń i zażaleń
Wschody i zachody...
Linki
Porady
Zdjęcia uliczne (streetphoto) i masto
Inne tematy zdjęć, fotoeksperymenty
Zwierzęta
Foto-wiersze
Czat
PORADY
----------------
Do studia...
O zdjeciach...
O sprzecie...
O aparatach...
O akcesoriach fotograficznych...
Przegląd tematu
Autor
Wiadomość
wojtekd
Wysłany: Pon 7:34, 10 Kwi 2006
Temat postu: wiejski domek
___ wiejski domek ___
fot. wojtekd - Leszczyny k. Masłowa
wojtekd
Wysłany: Nie 7:35, 09 Kwi 2006
Temat postu: W parafii
W parafii
Gdybym nie był kruchy i przełamany od środka,
Nie myślałbym o innych - jak ja, przełamanych od środka.
Nie wybrałbym się na pagórek, na cmentarz koło kościoła,
Żeby starać się pozbyć litości nad sobą.
Zośki szalone,
Przegrywający wszystkie bitwy Kazikowe,
Samoudręczające się Agaty
Leżą pod krzyżami z rokiem urodzenia i śmierci. I któż
Ich wypowie? Ich mamrotania, szlochy, nadzieje, łzy upokorzenia?
Ci sami w śluzach, w zapachu moczu,
W szpitalnym wstydzie pokręconego ciała.
I zaraz wieczność. Niestosowna. Nieprzyzwoita.
Jak dom lalek zgnieciony kołami, jak słoń depczący
Chrabąszcza, jak zatapiający wysepkę ocean.
Zaiste, dziecinna głupota nas wszystkich
Nie licuje z powagą rzeczy ostatecznych.
Nie mieli czasu, żeby cokolwiek zrozumieć
Z jednostkowego bytu,
Z principium individuationis,
Ja też nie rozumiem, ale co poradzę.
Całe życie zamknięty w łupinie orzecha,
Na próżno chciałem stać się kimś zupełnie innym.
Schodzimy tedy w ziemię, parafianie.
Z nadzieją, że trąby Sądu wywołają nas po imieniu.
Zamiast wieczności, ziele i ruch obłoków,
Wstaje tysiąc za tysiącem Zoś, Katarzyn, Bartłomiejów,
Maryś, Agat, Bronisławów,
Żeby wreszcie wiedzieli
Dlaczego to było i po co.
fora.pl
- załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by
phpBB
© 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin